هدف از مطالعه‌ی فلسفه‌ی هوش مصنوعی، یافتن رابطه‌ی میان ربات‌ها و تفکر، همچنین یافتن پاسخی برای چنین سوالاتی است:
آیا یک ربات توانایی عملکردی هوشمندانه را دارد؟ آیا او نیز، همانند انسان می‌تواند مشکلات را با اندیشیدن برطرف کند؟
آیا ربات می‌تواند فکر داشته باشد؟ آیا می‌تواند همان هوشیاری و حالت ذهنی ای که انسان داراست را داشته باشد؟ آیا می‌تواند حس کند؟
آیا هوش انسان و هوش ربات یکسانند؟ آیا در اصل، ذهن انسان یک رایانه است؟

سه سوال بالا، در واقع بیانگرdivergent interestِِ پژوهشگران حوزه‌ی هوش مصنوعی، فیلسوف‌ها و دانشمندان علوم شناختی است.

پاسخ به این سوالها مستلزم آن است که ما چطور واژه‌های «هوش» و «هوشیاری» را معنی کنیم، و اینکه بدانیم دقیقاً چه نوع ربات‌هایی مورد مطالعه قرار داده می‌شوند.